Etiquette

Bij jachtetiquette hoort een goede vlagvoering. Tegenwoordig worden vlaggen nog zelden gebruikt als communicatiemiddel, behalve wellicht bij de marine en bij zeilwedstrijden. Op onze jachten voeren we wel een natievlag, wimpels, beleefdheidsvlaggen en in een enkel geval een seinvlag. Volgens de jachtetiquette moeten deze vlaggen en wimpels schoon zijn, de juiste kleuren hebben en op de juiste plaats gevoerd worden. Ook mogen ze niet gerafeld zijn.

Een natievlag voert u op of nabij de achtersteven. Het liefst op een stok in de kiellijn van het jacht, maar als dat niet kan, aan stuurboord. In principe mag de natievlag nooit aan het achterstag gevoerd worden. De boot voert de vlag van het land van de eigenaar van het jacht en niet die van de schipper. De grootte van de vlag moet kloppen met de maat van uw jacht. Hij mag niet op het dek dweilen en zeker niet met een punt in het water hangen. Natievlaggen voert u van zonsopgang tot zonsondergang. Laat u daarna uw vlag nog op uw boot hangen, dan vlagt u voor de hoeren, zoals mijn vader altijd zei. Ook beleefdheidsvlaggen en natievlaggen van het land dat u bezoekt en horen na zonsondergang gestreken te worden. Als u ‘s nachts op zee doorvaart, mag de vlag echter blijven staan.

Beleefdheidsvlaggen en seinvlaggen hangt u in het stuurboordwant. De meest voorkomende seinvlaggen zijn de letter N, bijvoorbeeld als u in het Kieler kanaal vaart, en de letter Q als u een vreemd in niet Europees land binnenvaart. De letter A voert u als u een duiker onder water hebt. Voor de rest gebruiken we de seinvlaggen nauwelijks meer.

Verenigingsvlag

Verenigingsvlaggen hangt u strikt genomen op een vlaggenstok bovenin de mast, maar als u daarvoor geen voorziening hebt, mag u deze in het bakboordswant voeren. U voert in principe maar ÈÈn clubvlag tegelijkertijd, ook al bent u van meerdere clubs lid. Als u deelneemt aan een verenigingsevenement, voert u de wimpel van die vereniging. Ook deze wimpel mag niet gerafeld zijn. Vervang gerafelde exemplaren voor het seizoen begint.