Floris van Hees en Ivar Smits vertrokken in 2016 met hun gerenoveerde stalen kits Lucipara2 voor een wereldreis op zoek naar duurzame oplossingen. Na vijf jaar zijn deze Sailors for Sustainability in Nieuw-Zeeland en is het de hoogste tijd voor groot onderhoud. Wat staat op hun onderhoudslijst? Wat zouden ze met de kennis van nu anders hebben aangepakt en waar zijn ze wel tevreden over? Een overzicht van hun ervaringen met boottechniek en uitrusting na 30.000 mijl zeilen.
De natuurlijke toestand van een boot is dat iets stuk is,” relativeert Ivar regelmatig. Dat er altijd wel iets aan Lucipara2 te repareren valt, is hij wel gewend. Na de aankoop in 2004 heeft hij jaren gezwoegd om haar in topconditie te krijgen. Het ontaardde in een volledige refit van de klassieke stalen dame met bouwjaar 1965 (Zeilen 2/2016). Tien jaar klussen verlengde haar levensduur en maakte haar gereed voor vertrek. Maar de vraag was natuurlijk hoelang we van deze staat zouden kunnen genieten.
Niet lang, blijkt. Al kort na ons vertrek gaan er dingen stuk. Een lampje geeft de geest, het rubber van de toilet- pomp scheurt en de ankerkettinghaak verbuigt. Het zijn kleine ongemakken die we onderweg eenvoudig kunnen oplossen. Twee jaar na vertrek halen we Luci al eens uit het water op Tenerife, waar we de antifouling verversen en roestplekjes bijwerken.
Oceaanzeilen eist zijn tol
Na Europa zeilen we grotere afstanden. Via Kaapverdië steken we de Atlantische Oceaan over naar Brazilië en zeilen naar de zuidelijkste punt van Zuid-Amerika. Het vaargebied wordt onherbergzamer, het weer ruiger. In Patagonië stoeien we met tegenwind, hagel en kou, terwijl in de Stille Oceaan alles te lijden heeft van de brandende zon. De vele zeemijlen eisen hun tol. Gestaag groeit de lijst met klussen die niet in een handomdraai te klaren zijn. In Chili en in Frans-Polynesië zijn de mogelijkheden voor groot onderhoud relatief beperkt, ook omdat onze boot te zwaar is voor de gemiddelde botenlift. Daar komt nog bij dat onderdelen ter plekke beperkt beschikbaar zijn en bestellingen lang op zich laten wachten, zeker sinds de pandemie de wereld in haar greep houdt.
Het grote onderhoud hebben we daarom bewaard voor Nieuw-Zeeland. In dit watersportminnende land zijn er werven, vaklui en onderdelen te over. Bijna viel ons plan in het water toen de Kiwi’s hun maritieme grenzen sloten. Maar na een omslachtige procedure kregen we uiteindelijk toestemming om essential boat maintenance uit te voeren. Zo konden we na 30.000 mijl en vijf jaar zeilen alsnog aan de slag met onze klussenlijst maatje XXL.
Zeilen 05/2022
Ben je benieuwd naar de rest van het verhaal? Welke klusjes komen de heren bekend voor? Hoezo ‘eigen schuld, dikke bult’? Wanneer klinkt er luid gevloek? Welke onderdelen waar een houdbaarheidsdatum opstaat hebben de twee laten keuren of vervangen? Waarom gaan ze brandhout gebruiken dat geen zeemijlen heeft gemaakt? En welk oud pijnpunt is nu stil en betrouwbaar? Je leest het allemaal in Zeilen 05/2022. Koop het nummer hier online in de webshop of lees (het artikel in) Zeilen hier digitaal. De editie is ook tot en met woensdag 18 mei verkrijgbaar in de winkel. En wil je vanaf nu elke maand dit soort verhalen lezen? Word dan hier abonnee.
Omslagfoto en foto: © Floris van Hees en Ivar Smits
Tekst: Floris van Hees en Ivar Smits
