Actueel

Wachten op Tobago: er komt geen boot in of uit

10:00

’s Avonds, de zon is al een tijdje onder. Karin en ik kijken naar de donkerrode horizon. Daarachter liggen Grenada, Bonaire en Curaçao. Ons zeilershart gaat sneller kloppen bij de gedachte erheen te kunnen zeilen. Linksom de hoek ligt Trinidad. Het zijn onze vier opties om vóór het orkaanseizoen naartoe te zeilen. Helaas kunnen we nog steeds nergens heen, havens zijn dicht, grenzen gesloten. Aan de horizon zie ik een lichtje. Het is de kustwacht. Er komt geen boot in of uit.

Terwijl zo’n 35 Nederlandse zeilboten zich voorbereiden op de terugtocht vanuit de Cariben naar Nederland, wachten pakweg 10 andere jachten nog steeds op toestemming om naar Curaçao te mogen zeilen. Waaronder wij. Onze aanvraag was afgewezen, we wachten op versoepeling van de maatregelen. Ons lot ligt in handen van de premier van Curaçao, Eugene Rhuggenaath.

We zijn pas welkom ‘als het veilig is’, zo werd deze week medegedeeld op een persconferentie. Maar wat is er onveilig aan de komst van 10 Nederlandse zeilboten? We liggen al ruim een maand in isolatie, de bemanningen mogen vrijwel niet van de boot af, doen aan social distancing. Op Curaçao gaan we in quarantaine om 100% (meer kan niet) zeker te zijn dat niemand besmet is of raakt. Opdat er dus 0% (minder kan niet) kans is dat zeilers het coronavirus meebrengen. We vragen geen hulp, we hebben niks nodig, arriveren met proviand en vrijwel volle watertanks, men heeft geen last van ons. Het enige dat we vragen: toestemming om het ankertje uit te gooien. Bij deze nogmaals het verzoek aan premier Rhuggenaath van Curaçao: mogen 10 Nederlandse zeilboten, ze hebben zich reeds aangemeld, alstublieft, naar Curaçao?

Inmiddels ziet het er voor de 35 terugzeilende boten goed uit. Ze vertrekken in de gunstige weermaand mei en kunnen terecht op de Azoren om uit te rusten en te bunkeren. Verder is er slecht en goed nieuws te melden over de 10 ‘Curaçao-zeilers’. ‘Amante’ werd op Jamaica bedreigd en gemaand te vertrekken. Die boot is inmiddels veilig in Curaçao aangekomen. ‘Footloose’ was vanuit Rio Dulce, Guatemala onderweg naar Curaçao, maar na enkele dagen brak de voorstag. Zoals ons ook is overkomen tijdens onze Atlantische oversteek. ‘Footloose’ ligt inmiddels veilig in een Mexicaanse haven.

Ondertussen, hier in het afgelegen Charlotteville, wachten wij af. Dag na dag, week na week. De onzekerheid knaagt. Soms voelen we ons kwetsbaar. Zoals vorige week. Dagenlang was de enige geldautomaat in het dorp leeg. We mochten op de pof kopen bij de groentestal, visser Mister Dash, en bij het hotel voor een paar biertjes. De mensen hier zijn zo aardig en behulpzaam! Eén ding is zeker: in betere tijden komen we weer terug naar dit gastvrije, ongerepte Caribische paradijs.

Omslagfoto: Eric Westerveld & Karin Duinker

Last modified: 25 april 2020
Sluiten