Onlangs moest ik twee lijnen aan elkaar knopen. Het waren gladde synthetische lijnen, andere waren even niet voorhanden. Ik legde er een platte knoop in, maar deze schoot los. De schootsteek hielp eveneens niet en ik vertrouwde in de gladde lijn daardoor de dubbele schootsteek ook niet echt. Mijn laatste kans was twee zoete liefjes, daarna was mijn kennis van knopen uitgeput. Ook deze dreigde los te raken.
Een havenbuurman bood uitkomst. Hij kende de steek van Hunter oftewel de Rigger’s bend in het Engels. Deze steek trekt zichzelf vast als er spanning op staat, ook bij zeer gladde lijn, maar is gemakkelijk weer los te maken als de spanning eraf is. Dat was de oplossing.
Pak de uiteinden van beide lijnen bij elkaar en maak een lus. Steek elk uiteinde tegengesteld aan elkaar door de lus. Trek de uiteinden naar buiten en schuif de eroverheen liggende lussen naar elkaar toe, zodat de lijnen zichzelf vastklemmen.
