Nieuws

Texel-Tarifa zeilers in Fecamp

De vier catamaranzeilers die van Texel naar het Zuid-Spaanse Tarifa koersen, hebben vijf etappes achter de rug en zijn in Fecamp aangekomen. De zeilers vertrokken op zondag 10 oktober vanaf Texel.

09:12

De vier catamaranzeilers die van Texel naar Tarifa koersen, hebben vijf etappes achter de rug en zijn in Fecamp aangekomen. De zeilers vertrokken op zondag 10 oktober vanaf Texel.


In twee dagen bereikten de twee ploegen Duinkerken. Daarna lagen ze donderdag verwaaid in Wissant, ten zuiden van Calais. Daarna volgde een korte etappe waarin ze in vier, vijf uur tijd slechts 20 mijl overbrugden en in Wimereux, noord van Boulogne, belanden. Gisteren volgde de sprong naar Fecamp.



In zijn nieuwsbrief aan het thuisfront schrijft Renco Klijnsma:
‘Vandaag hadden we besloten om een stuk af te snijden. De wind zou van west naar noordwest draaien. Een perfecte wind om van Wimereux naar Fecamp te varen in een rak. Halve wind, 140 km in een rechte streep. Een probleem, halverwege: in een straal van 35 km geen land in zicht. Midden op zee. Aangewezen op navigatieapparatuur die in onze spinnakertas nauwelijks leesbaar is en vaak geen ontvangst heeft. Aangewezen op een traditioneel kompas. 210 graden. Recht zo die gaat, drukt Jeroen uit.


Het is 9.45 wanneer we goed en wel op het water zitten en we zetten direct onze koers in. Na een uur varen wordt het land achter ons al minder zichtbaar. In de verte nadert een snelle boot. We zitten niet in een shippinglane. Al snel blijkt dat het de Franse douane is. Nadat ze ons gepasseerd hebben, zetten ze dezelfde koers in als de onze. Tien minuten later besluiten ze het signaal te geven dat we moeten stoppen. We zijn hier op voorbereid en onze paspoorten liggen in de droogtassen. Ze willen weten wat we aan het doen zijn en waarom. Waarom, ja waarom doen we dit eigenlijk? Jeroen roept in zijn beste Frans dat de sponsors dit willen en het Frans/Nederlandse woord ‘prestige’ valt. We moeten duidelijk maken welke veiligheidsmaatregelen we hebben getroffen. We roepen: “GSM! Telephone de Satellite!, GPS, flairs, wijzen alles aan en zwaaien met telefoons in waterdichte hoesjes. Er gaat een man naar binnen, nadat hij eerst nog eens duidelijk heeft gemaakt dat we moeten wachten. Wachten! We kunnen nergens heen. Toch besluiten we netjes in wachtpositie op een volle stampende zee te gaan liggen. “Dit is een ‘Kodak-moment’ Jeroen,” roep ik. Jeroen besluit om niet onverwachts in tassen aan boord te gaan graaien. Het zal maar verkeerd worden opgevat op die grote douaneboot. Al die terrorisme tegenwoordig. Een paar minuten later wordt het sein gegeven dat we verder mogen. Wij hebben het vermoeden dat ze op internet gekeken hebben of ze iets konden vinden van ons avontuur. Op onze zeilen staat tenslotte het internetadres van de eilander www.deeilander.com. Misschien hebben ze wel aan de prijsvraag meegedaan of in het gastenboek geschreven.”

Last modified: 25 oktober 2004
Sluiten