Nieuws

Strijdlustige stemming na tegenvallende resultaten

"We stoppen niet", zei Jeroen van Leeuwen 's avonds in het Argentijnse San Isidro. Hij werd samen met stuurman Wouter Samama teleurstellend 37ste bij het WK Tornado. Daarmee hielden ze slechts tien boten achter zich.

15:11

Darren Bundock en Glenn Ashby op het hoogste podium. (Foto: Diana Bogaards)
“We stoppen niet”, zei Jeroen van Leeuwen ‘s avonds in het Argentijnse San Isidro. Hij werd samen met stuurman Wouter Samama teleurstellend 37ste bij het WK Tornado. Daarmee hielden ze slechts tien boten achter zich.

“Het is natuurlijk niet positief dat we 37ste zijn geworden. We hebben een snelheidsprobleem. Als het waait is onze snelheid goed en hebben we de capaciteit om voorin mee te doen. Bij licht weer gaan we niet hard genoeg en zijn we niet in staat om ons naar voren te varen. Dat is eigenlijk de belangrijkste evaluatie.” De Nederlanders en de Belgen presteerden niet naar verwachting, maar toonden zich na afloop toch strijdlustig. De plannen van aanpak zijn al bijna klaar, dus de lessen van dit moeilijke wereldkampioenschappen worden gewoon meegenomen.


Volgende punt
Carolijn Brouwer en Sebbe Godefroid eindigden als 21ste… zes plekken lager dan waarop ze minimaal hadden gehoopt. Toch werd het duo bij de prijsuitreiking naar voren gehaald als beste gemengde team. Brouwer: “Het is een mooi gebaar, maar als persoon vind ik dat we dat niet verdienden. Mensen vinden het gewoon leuk dat er een vrouw meedoet.” Ze vervolgt met een kritische terugblik: “Ik keek vanavond nog eens naar de resultaten. Als je een 3 op een WK vaart, doe je mee. Die dertigers ertussen nekken ons. Daar moeten we van af. Gelukkig zijn we nog wel als twaalfde land geëindigd, waarmee we voor België onze status hebben bevestigd. Dat hadden we al bij het EK gedaan, maar het is lekker om daarmee thuis te komen.” Vorig jaar trainde het stel in Nieuw-Zeeland hard op de starts. Brouwer: “Zeven van de negen gingen deze week goed. Dat was een zwak punt en daar hebben we aan gewerkt. Nu doet zich een ander probleem voor dat we zullen oppakken. Dat is de eerste klap na de start. Zo werk je door de punten heen. In januari gaan we naar Miami, waar we zoveel mogelijk kleine wedstrijden zullen varen. De potentie zit er in. Het komt er alleen nog niet helemaal uit.”


Onzekere toekomst
Bij Herbert Dercksen klonk de teleurstelling wel door zijn woorden heen: “Dit was niet geweldig. We hadden samen gewoon te weinig ervaring om het gewenste resultaat te bereiken, terwijl de individuele eigenschappen prima zijn. We gingen ook als hardste over de baan. Maar goed, een 26ste plek is mijn slechtste WK-uitslag ooit.” Volgens de voormalige bemanning van Booth kwamen ze vooral bij het starten te kort en ging het eerste kruisrak niet goed. Dercksen: “Het is een leerzame ervaring geweest. Je leert een hoop over jezelf.” Zoals? “Waar je kennis ligt en wat je toegevoegde waarde is.” Spijt heeft hij niet van zijn poging om met Mischa Heemskerk de strijd met Booth/Nieuwenhuis aan te gaan. En hij denkt ook niet dat die onderlinge competitie tot een slechter resultaat heeft geleid: “We hebben allemaal beneden de maat gepresteerd, hoewel we wel vaak de wind hadden waar we goed in zijn. Dubbel staan dus.” Of hij en Heemskerk verder gaan, hangt ondermeer af van externe factoren als financiële ondersteuning. Dercksen: “Het is te vroeg om er zelf een oordeel over te geven. We gaan eerst luisteren wat andere mensen ervan vinden en dan kijken wat de toekomst biedt. We zullen dus de komende tijd met de bond en NOC*NSF om de tafel zitten.”


Zoals in het eerdere bericht vermeld, gaan Booth en Nieuwenhuis vol gas verder. De boot zit al in de container naar Miami. Booth doet tussendoor nog even mee aan de beruchte Sydney Hobart Race op de voormalige Illbruck Volvo 60.

Last modified: 4 september 2007
Sluiten