De Louis Vuitton Cup is in handen gekomen van Emirates Team New Zealand. Gisteren (6 juni) won het team de vijfde race op rij, waarmee een einde kwam aan de aspiraties van de Luna Rossa Challenge. Met een marge van 20 seconden kwam ETNZ over de finish. Het team kan zich gaan opmaken voor de wedstrijden om de America’s cup tegen Alinghi.
‘Viva Italia’ riep de reporter op de mediaboot. Zo probeerde hij gisteren de aanwezige Italiaanse pers een hart onder de riem te steken. Luna Rossa gaf zich in de finale race van de Louis Vuitton Cup 2007 niet snel gewonnen en haalde alle trucs uit de doos. In het allerlaatste spinnakerrak kozen ze consequent voor de rechterkant van de baan, terwijl de Nieuw-Zeelanders voor het midden gingen. De Italianen forceerden halverwege het rak nog een split, wat de spanning extra opdreef. Ze vonden rechts meer druk en gijpen in die windbaan.
De Kiwi’s profiteerden ondertussen van een winddraaiing en kruisen toch weer voorlangs. Onder het oorverdovende geluid van de scheepshoornen naderden ze de eindstreep. De honderden toeschouwers lieten enthousiast van zich horen. Hoewel de Italianen zich kranig verzetten tegen een roemloze ondergang in de finale van de Louis Vuitton Cup 2007, is het toch een historische 5-0 zege voor Team New Zealand geworden.
Matchracen is inherent aan continu keuzes maken. Wat doe je ten opzichte van je tegenstander? Ga je naar links of naar rechts? Ga je mee overstag of zet je door? Vooral als de teams gelijk opgaan, is het een boeiend spel om te aanschouwen. In Port America’s Cup in Valencia draait eigenlijk alles om keuzes maken. Ook voor de bezoekers en de media. Alle teams hebben hun eigen basis, waar de nationale vlaggen fier wapperen. Koop je nu een t-shirt bij Team Shosholoza of toch liever bij BWM Oracle Racing? Drink je een kop Nespresso koffie op het terras van Veles e Vents of elders in de haven. Ga je als journalist mee op de persboot of volg je de race live op televisie in het mediacentrum? Mogelijkheden genoeg. Er heerst een gemoedelijke sfeer, ondanks de verscherpte politiecontrole nu de ETA de wapens weer heeft opgepakt. De schepen van de uitgezeilde teams staan verlaten op de wal, maar aan de diversiteit aan crewshirts is te zien dat de aanhang nog altijd actief is. De jetset borrelt en flaneert. De zeilers van de twee finalisten en Team Alinghi werken zich ondertussen in het zweet.
Alles uit de kast
Om 15.10 uur was zuidoostenwind sterk genoeg (8 knopen) en ging de uitstelvlag omlaag. Aan boord van de mediaboot liepen drie radioreporters van de organisatie rond, die beurtelings live verslag vanaf het water deden. Rondom de startlijn hadden zich een kleine honderd toeschouwerboten verzameld. De reeds uitgeschakelde teams waren eveneens rijkelijk vertegenwoordigd. Een jacht dobberde rond met een enorme Italiaanse vlag. Hoop doet immers leven! Team Luna Rossa warmde zich op met twee boten om tot het laatste moment te kunnen sparren. “Ze hebben niets te verliezen en alles te winnen, dus ik verwacht dat ze aanvallend zullen varen”, voorspelde de verslaggever. Team New Zealand was zich daar ongetwijfeld van bewust en moest de aanval zien te pareren. Op het startschot lag Luna Rossa boven de Kiwi’s. De Italianen hadden aanvankelijk een kleine voorsprong. Bij de eerste kruising ging Team New Zealand net onder de Italianen overstag en kroop er vervolgens toch weer voor. Bij de bovenboei was het verschil zo’n 60 meter. De spinnakers werden gezet en de Italianen gingen opnieuw in de aanval. Dit keer met succes, want ze kwamen vrijwel langszij. Toch waren het de Kiwi’s die met de Italianen in hun kielzog als eerste de linkerboei in de gate rondden. In het tweede kruisrak vochten de Europeanen voor wat ze waard zijn. Hoewel ze aanvankelijk dichterbij kwamen, bleef het gat bij de boventon uiteindelijk gelijk. Zoals iedereen al verwachtte, gaven de Kiwi’s de winst ook in de laatste meters onder spinnaker niet meer uit handen.
Hartverwarmend spektakel
De toegestroomde menigte onthaalde de twee finalisten als helden in Port America’s Cup. Eerst Luna Rossa en daarna Team New Zealand met de winnaarbanier in de mast. Voor de één houdt het nu op en voor de ander wacht ‘s werelds meest prestigieuze strijd om de America’s Cup. Over zestien dagen mogen de Kiwi’s het opnemen tegen de gesmeerde machine van Team Alinghi. Schipper Dean Barker: “Het is een zware serie geweest. De Round Robins begonnen niet goed voor ons, maar we zijn elke ronde beter geworden. Ik denk dat niemand van ons had verwacht dat we zo door de finale zouden gaan. Ik heb veel respect voor Alinghi en onderschat ze niet. Ze zijn altijd sterk en domineerden de laatste jaren, maar ik heb veel vertrouwen in hoe we momenteel zeilen. Nu gaan we eerst genieten van dit succes.” Volgens Terry Hutchinson (afterguard) zullen ze zich de komende tijd voorbereiden met hun B-boot en reeds uitgeschakelde teams: “Wij hebben een fenomenale B-ploeg en we zullen met anderen sparren. Niet met Alinghi, want dat is nu niet meer als ‘dansen’ met je zus.” Bij aankomst ontvingen de Kiwi’s een staande ovatie van hun Italiaanse tegenstanders. Voor de prijsuitreiking hadden de toeschouwers zich massaal verzameld in en rondom Veles e Vents. Twee stuntparachutisten kondigden op spectaculaire wijze de komst van de beker aan. En natuurlijk mondde de uitreiking uit in een spetterend champagnefeest. De Nieuw-Zeelandse Managing Director Grant Dalton sprak het publiek dankbaar toe: “Ik wil tegen jullie allemaal en tegen al onze supporters hier en in Nieuw-Zeeland zeggen dat jullie briljant waren. We houden van jullie.”
Op zaterdag 23 juni 2007 gaat de 32ste America’s Cup van start.
Last modified: 7 juni 2007
