Na een lange nacht aan dek te hebben gekampt met weinig druk in de zeilen en veel winddraaiingen, maakt Jean Luc Van Den Heede vandaag weer snelheid. Na 60 dagen alleen op zee bevindt hij zich ongeveer op dezelfde positie als waar het de vorige keer fout ging.
Op 6 januari vorig jaar meldde VDH de wereld dat hij zijn mast had verspeeld, 850 mijl ten zuiden van Tasmanië. Nu, een jaar later, bevindt hij zich op ongeveer dezelfde plek in de Zuidelijke Oceaan. Maar dit keer staan de zaken er beter voor. Zijn materiaal heeft hem vooralsnog niet in de steek gelaten en VDH voelt zich goed.
‘De wind is weer terug en ik volg de 55ste zuidelijke breedtegraad in een gebied op aarde waar het weer constant aan verandering onderhevig is. Meer nog dan tegen de kou, moet ik het opnemen tegen het vocht, dat overal aan boord van Adrien binnendringt. Aan dek draag ik m’n zeilpak met daaronder enkele lagen fleece, maar die krijg ik binnen in de kajuit niet gedroogd. Niets aan te doen. Mijn slaapzak is nat, net als de paperassen op de kaartentafel.’
‘Er komt een grote depressie op me af. Ik heb daarom besloten om me 3 breedtegraden naar het noorden te positioneren gedurende de komende twee dagen, om er niet recht in te varen. Over 10 dagen verwacht ik ten zuiden van Kaap Leeuwin te zijn, op de meest zuidwestelijke punt van Australië, de volgende mijlpijl van mijn wereldreis.’
In 60 dagen heeft VDH en voorsprong op het geldende record van Philippe Monnet opgebouwd van ruim 15 dagen.
Last modified: 4 september 2007
