Bekkering en Kisters begonnen de dag op de tweede plek, maar wisten die positie niet vast te houden. De wind nam toe tot 25 knopen tijdens de laatste twee races en dat was fysiek net iets te veel voor de meisjes. In de laatste drie races behaalden zij een tiende, twintigste en eenentwintigste plaats, waardoor zij een aantal plaatsen moesten inleveren. Niettemin is de zesde plaats algemeen een prestatie van formaat voor de jonge zeilsters (16 en 14). Temidden van de wereldtoppers, senioren en mannenboten werden zij het eerste vrouwenteam in de stand. Op hun eigen website verklaarden de zeilsters voor de start van de laatste race nog voor de wereldtitel te gaan:
“De lichamelijke vermoeidheid begint wel te tellen, maar met nog één dag te gaan, gaan we tot het uiterste. Het goud lonkt en daar gaan we voor.”
Die lichamelijke vermoeidheid was kennelijk te veel, wat ook niet verwonderlijk is als je de leeftijd en ervaring van de meisjes in ogenschouw neemt. Het Welten Sailing Team waarvoor de meisjes uitkomen, bestaat pas sinds 2007. De 29er dames boeken echter al vanaf het begin resultaat, met ondermeer een Nederlands kampioenschap en verschillende hoge klasseringen in internationale jeugd- en seniorenevenementen. De zesde plaats op het wereldkampioenschap lijkt een logisch, maar snel gevolg van de groei die het team doormaakt.
Thomas en Warren wisten op de laatste dag flink weg te lopen van de concurrentie en eindigden het evenement met een voorsprong van 19 punten op de nummers twee, Byron White en William Ryan (AUS). De Britten Max Richardson en Alex Groves legden, met een achterstand van 29 punten, beslag op de bronzen medaille.
Nathan Outteridge en Ben Austin (AUS) werden wereldkampioen in de 49er, voor de Britten Stevie Morrrison en Ben Rhodes en de Oekraïense equipe Rodion Luka en George Leonchuk. Het WK werd verzeild voor de kust van Sorrento, dichtbij Melbourne.
Last modified: 9 januari 2008
