Wereldzeilen

Vertrekkers Vera en Jeroen hadden nog nooit op zee gevaren

Van laserkliniek-medewerker en constructeur naar wereldzeilers die niet van ophouden weten

12:05

Twentenaren Vera (29) en Jeroen Hoogenraad (35) zijn beslist niet bang voor een uitdaging. Met hun Koopmans 33 Philos en dwergpincher Bruno vertrokken ze uit Nederland zonder enige ervaring met zeilen op zee.

Waar zijn jullie?

Momenteel zijn we in Roatán, Honduras. We zijn nu anderhalf jaar onderweg. Via Kaapverdië voeren we naar Suriname en vanaf daar naar de Grenadines en Granada, om ten zuiden van het orkaangebied te blijven. Eilandhoppen in het Carib bleek wegens covid best duur dus kozen we voor de Grenadines, dan had je veel eilanden met maar één keer een pcr-test en quarantaine. Toch was het hele orkaanseizoen daar blijven wat lang, dus trokken we naar Curaçao en vervolgens Bonaire om te leren duiken. Stukje bij beetje werden we de westelijke hoek ingesleurd want we wilden allebei graag naar Colombia en dachten: nu we er toch in de buurt zijn. En toen Panama, San Blas en via Honduras willen we naar Belize, Mexico en de Bahama’s.

“We waren er nog nooit geweest maar zijn verliefd geworden op Zuid- en Midden-Amerika”

En hoe voelt het?

Het is een mooi leven. Vera zei laatst: eigenlijk zijn we een beetje verpest. Hoe kunnen we ooit weer naar een normaal leven? De reis heeft onze ogen geopend, ook door de mensen die je ontmoet. Er zijn mensen die jaren reizen – dat geeft inspiratie. En dan alle verschillende culturen en landen… We voelen ons goed en willen dit in de toekomst blijven doen.

Vera en Jeroen.

Waren jullie al zeilers voordat je begon aan dit avontuur?

Nee, niet echt. In de zomer van 2018 hadden we voor het eerst gezeild. We hadden een klein bootje gekocht en met de vader van Jeroen op het IJsselmeer leren zeilen. Na die zomer zijn we gaan kijken naar een jacht voor de reis en die vonden we een paar weken later. Toen hadden we opeens twee boten. In de zomer van 2019 gingen we klussen op de tweede boot, Philos, een Koopmans 33, en in de winter daarop begon de refit. Dat wil zeggen: een nieuwe mast, zeilen en windpilot, het teakdek en de verstaging vervangen, alles schilderen en nieuwe stukken staal erin lassen. In dat jaar zijn we alleen op het IJsselmeer geweest en een keertje naar Texel. Dus het was erg spannend om de Noordzee op te gaan en langs de Franse kust. We moesten snel leren en dat was heftig – het was leren overleven.

Vera over hun Koopmans 33: “Mensen hebben vaak bewondering voor hoe ‘klein’ onze boot is.”

Hoe wist je dat je op zeilreis wilde als je nog nooit had gezeild?

In de eerste instantie was het Jeroens wens. Hij had het boek 50 tinten blauw gelezen van Leonie Kok-Tiddens en dat had hem wakker geschud. Het was de hele combinatie; je komt op prachtige plekken met je eigen huisje. Daarna las hij ook de boeken van Ben Rutte en Olav Cox en wist hij het zeker. 

Maar het was best een sprong in het diepe. We wisten niet hoe het op zee zou zijn. Nadat we het huis hadden verkocht en onze banen hadden opgezegd – Vera werkte in een laserkliniek en Jeroen berekende staalconstructies van bouwwerken – ging alles dicht door covid. Dat was onzeker. 

Dwergpincher Bruno.

Wat is het spannendste dat jullie is overkomen?

Recent nog, toen we langs Nicaragua voeren. Het staat bekend om piraterij – dat bestaat dus nog! – en daarom hadden we met Amerikaanse vrienden afgesproken om te gaan buddy boat’en. In het pikkedonker kwamen we toen in een squall (een plotse, hevige windtoename die minutenlang duurt waarbij de wind uit een andere richting komt en wat vaak gepaard gaat met heftige regen, red) terecht. We zijn driehonderdzestig graden gedraaid, moesten de genua inrollen en toen verloor Vera de lijn. Door de regen konden we niets zien en we hebben geen radar, dus we probeerden het navigatielicht van de Amerikanen te volgen om uit de bui te komen. Dat was een spannend moment – je bent zo kwetsbaar.

En wat is nu het plan?

Vanaf de Bahama’s zouden we eigenlijk dit jaar mei weer naar Nederland zeilen. Maar we willen nog een jaar reizen. Dus we varen terug naar Curaçao waar Philos het water uitgaat. Dan gaan wij naar Nederland om weer te sparen en daarna maken we het rondje af. Dat zeggen we nu, maar het wijzigt nog weleens.

Voor video’s van Vera, Jeroen en Bruno op Philos, zie deze link. Ook op polarsteps zijn ze te volgen.

Beeld: (c) Vera en Jeroen Hoogenraad

Tags: Last modified: 18 februari 2022
Sluiten