Deze tjilpende boot verstoort de zuidelijke rust.

Tegenover ons ligt een boot. Ik geef toe, dat is in een jachthaven niet ongebruikelijk. Maar dit is een bijzondere boot. Deze tjilpt. Niet zomaar, nee, met intervals van precies tien minuten klinkt er een soort mechanische krekel in het inwendige van deze boot. Juist door die tussenpozen raakte ik helemaal de kluts kwijt. Ieder keer als ik probeerde de oorzaak van dit nare geluid te achterhalen, werd het stil. Tot gisteravond. Toen kon ik de bron van het geluid blootleggen.

Voorzichtig klom ik aan boord, het minuscule rode lampje van, naar ik vermoedde, het alarm negerend. Net toen ik de kuip in wilde stappen begon de krekel weer. Ik bedacht mij geen moment en waarschuwde de beveiligingsdienst. Dat werd nog een heel gedoe, want leg in het Portugees maar eens uit dat je bezorgd bent om een boot die het geluid van een krekel maakt. De boodschap kwam blijkbaar niet over, want er werd door de Securidade geen zichtbare actie ondernomen. De krekel ging ondertussen onverdroten door.

Pedro, de attente havenmeester aan wie ik meldde dat er naar mijn gevoel iets niet in de haak was op de boot tegenover ons reageerde heel wat kordater. Hij liet contact opnemen met de Engelse eigenaar. Helaas resulteerde het verzoek om de krekel tot bedaren te brengen dan wel voor eeuwig het zwijgen op te leggen niet in enige vorm van actie.

Volgens de Brit was zijn boot verplaatst, waardoor de krekel was ontwaakt. En wat dacht hij daar aan te gaan doen? ‘Nothing!’