Eerlijk gezegd wilde ik er nooit aan. Een beetje truttig vond ik het zelfs: fietsen aan boord. ’t Is altijd een heel gedoe om die dingen ergens aan boord op te bergen en ze zijn nog flink aan de prijs ook. Sinds kort ben ik om. Dat komt zo.

Goede vrienden gaan binnenkort een paar weken gebruik maken van onze boot en lopen behoort niet tot hun meest favoriete tijdsbesteding. Of we het vervelend vonden om alvast een paar vouwfietsjes mee te nemen.

En zo komt het dat er sinds vandaag twee mini’s op de steiger staan. Natuurlijk kun je die moeilijk negeren. Dus zijn we vanmiddag per fiets inkopen gaan doen. Ik moet bekennen dat het ondanks het speelgoedkarakter van deze vervoermiddelen een tamelijk comfortabele manier van verplaatsen is. Je bent snel een eind weg en het gesjouw met boodschappen is ook een stuk draaglijker. Bovendien kom je nog eens op bestemmingen die te voet bijna niet te bereiken zijn.

Mijn traditionele wandeling naar de bakker behoort inmiddels ook tot het verleden. Vanmorgen ben ik broodjes gaan halen per fiets. Nu het er naar uitziet dat het voorlopig blijft waaien gaan we vanmiddag waarschijnlijk weer een stukje fietsen. Dat het ooit zover met me zou komen.