Een fijne vakantie wenste iemand mij toe vlak voordat ik een week geleden naar Weymouth vertrok om verslag te doen van de olympische zeilwedstrijden. Ik zeg altijd dat de ik de mooiste baan van de wereld heb en het is geweldig om de spelen mee te maken. Maar vakantie vieren is het natuurlijk niet.
In de aanloop naar de Olympische Spelen heb ik regelmatig de grap gemaakt dat ik vormbehoud had getoond en daarom naar Weymouth mocht. En net als de zeilers wil ik hier als journalist pieken. Het beste uit mezelf halen.
Mijn wekker gaat iedere morgen om 07.00 uur af. De eerste handeling is vaak mijn laptop aanzetten. Mails checken, reageren op berichten op mijn Facebook, websites van de collega’s bekijken, kranten lezen etc. Na een douche en een snel Engels ontbijt ga ik mijn spullen bij elkaar zoeken. Camera’s opladen etc. en soms nog wat laatste nieuws op onze website zetten.
De eerste races starten om 12.00 uur. Meestal loop ik naar Fort Nothe waar je een prachtig uitzicht hebt op de medalrace baan. Daar heb ik eerder deze week Marit Bouwmeester zien zeilen in de Laser Radial, Dorian van Rijsselberge zijn derde race zien winnen en ook de 470-zeilers hun practise race zien varen. De video’s die ik hiervan heb gemaakt staan op de Zeilen website.
Na de eerste race van de dag haast ik mij in looppas naar mijn hotel om snel wat foto’s te bewerken en die op de site zetten. Daarna weer in looppas naar het station van Weymouth om de mediabus naar de olympische haven te pakken. Het zeilcentrum ligt in Portland, op 6 kilometer van Weymouth. De bus doet er ongeveer een half uur over.
Voordat je de haven kunt betreden moet je eerst langs het Engelse leger dat de toegangscontrole doet. Met een beetje geluk ben ik dan net op tijd om de eerste zeilers die terugkomen van het water op te vangen. De enige mogelijkheid om ze te spreken is in de mixed zone, waar de zeilers verplicht door heen moeten lopen.
Na een dag bellen met de helpdesk in Londen, ze hadden nog een andere journalist mijn inlog account gegeven) heb ik gelukkig sinds gisteren ook internet in het perscentrum (150 pound voor 2 weken). Ik probeer ieder interview nu ter plekke uit te werken en te publiceren. Tussen de binnenkomst van de ene en de andere klasse zit meestal wel wat tijd die ik gebruik om mijn video-opnames te monteren. Met een minuut beeld ben je gemiddeld een uur bezig.
Ook in Weymouth vliegt de tijd. Gisteravond was het 21.00 uur toen ik klaar was met mijn werk en met enkele Nederlandse collega’s de persbus naar Weymouth nam. Daar hebben we even een snelle hap genomen en een biertje gedronken op de Nederlandse ploeg.
Rond middennacht ben ik dromend over een volgende vakantie, misschien wel naar Engeland, onder zeil gegaan.
Eric van Staten / Redacteur maandblad Zeilen
