Olympische Spelen

Pieter-Jan: “Sport is hard” – Dorian: “Ongelooflijk”

19:07

Vreugde en verdriet lagen vandaag dicht bij elkaar in het olympisch zeilcentrum in Portland/ Weymouth. De tranen rolde over de wangen van Pieter-Jan Postma die in de Finnklasse onverwacht goud voor het grijpen had, maar een strafrondje moest draaien omdat hij de boot van een tegenstander raakte. Door deze actie belandde hij net naast het podium. Surfer Dorian van Rijsselberge wist al voor de medalrace, die dinsdag wordt gehouden, zich te verzekeren van het goud.

Pieter-Jan Postma begon zondagmiddag op bronzen positie aan de medalrace. Maar gedurende de bloedstollende wedstrijd wisselde zijn eventuele medaille voortdurend van kleur. In het zicht van de finish leek goud voor het grijpen. In een alles of niets poging om de laatste hobbel te nemen naar eeuwige glorie maakte Pieter-Jan een cruciale foutje door in het ruime windse rak zijn grootschoot iets te laten schieten.   De giek van zijn Finn tikte hierdoor de televisiecamera aan op de boot van zijn naaste tegenstander, die hem direct een protest aanriep. PJ reageerde hierop door een strafrondje te draaien, waarmee hij niet alleen goud maar zelfs een podium plek verspeelde.

Op weg terug naar de haven reageerde Pieter-Jan volgens zijn coach Stefan de Vries gelaten op wat net was gebeurd. Eenmaal aan de wal, brak de zeiler plotseling en moest hij menig traantje wegpinken.

“Ik lag op brons. Toen ik achterom keek zag in dat de Deen en Ben Ainslie op de negende en tiende plaats lagen. Om goud te winnen moest ik in de Nieuw-Zeelander voorbij. In de laatste downwind zette ik de aanval in om de binnenpositie bij de boei te hebben. Dat ging allemaal goed, totdat mijn giek de camera op de boot van de Nieuw-Zeelander raakte. Normaal varen we zonder zo’n camera. Nu was het een onderdeel van de boot en zat ik dus fout. Je mag elkaars boten niet raken. Ik ben meteen gedraaid. Achteraf gezien was dat misschien niet zo slim. In Perth tijdens het wereldkampioenschap heb ik net geen goud gehaald. Dat flitste nog even door mijn hoofd. Vandaar dat ik besloot nog een keer aan te vallen. En dan loopt het mis. Nu sta ik met lege handen. Ik zal heel wat tijd nodig hebben om dit te verwerken. Sport is hard.”

Sport is ook mooi. Helemaal als je wint. Zoals Dorian van Rijsselberge die zondag geschiedenis schreef door al in de negende race zoveel voorsprong te nemen in het klassement dat goud hem niet meer kan ontgaan. In de tiende fleetrace verscheen de Texelaar nog wel aan de start, maar zeilde maar een rakje mee en stapte toen uit de race omdat hij zijn tegenstanders die nog om zilver en brons strijden niet in de weg wilden leggen.

“Het dringt nog niet tot mij door, maar het is ongelooflijk. Dat ik de laatste race niet eens meer hoefde te varen, maakt het helemaal bijzonder. Een droom is uitgekomen. Toen ik 13 jaar was, wilde ik dit al. Natuurlijk gaan we dit vanavond even rustig vieren. Niet met champagne, ik ben niet zo van de drank, maar met een frisje. Na de medalrace gaan we een echt feestje vieren. De achtste gaan we naar Londen. Ik ga tijdens de medalrace nog wel even mijn best doen. Ik hoef niet te winnen. Netjes varen.”

Dorian die wederom een felicitatie-telefoontje kreeg van Mark Rutte, verwacht dat de olympische titel zijn leven wel zal veranderen. Hoe, dat weet hij niet. “Ik zal zelf niet veranderen.”

Tekst Eric van Staten. Foto’s Richard Langdon

Tags: , Last modified: 21 mei 2021
Sluiten