Toen de supertrimaran Geronimo na 68 dagen op 20 maart de haven van Brest bereikte, heeft het team onder leiding van Olivier de Kersauson verre van stilgezeten. Vrijwel direct is begonnen met het inspecteren, repareren en verbeteren van de 110 voet lange tri. ‘Als we problemen willen oplossen, moeten we eerst de oorzaak nauwkeurig in kaart brengen.’
Didier Ragot, De Kersausons rechterhand en wachtleider, heeft de leiding over de refit in een loods in de haven Moulin Blanc, even voorbij Brest. ‘Tijdens onze wereldomzeiling heb ik uitvoerig bijgehouden wat er technisch gezien niet klopte of abnormaal was. Ik observeerde, onderzocht, probeerde met een verklaring te komen en dacht na over verbeteringen. Toen we weer thuis waren, zette ik alles op een rijtje. Nu zijn we in de diagnosefase beland.’
Het rondje om de wereld heeft veel sterke en zwakke kanten van Geronimo blootgelegd. ‘Er zitten wat structurele veranderingen aan te komen’, gaat Ragot verder. ‘Zo is de grootzeilkar onderweg gewoon ontploft. Misschien was de belasting hoger dan de 14 á 15 ton die we aanvankelijk berekend hadden. Maar misschien schuilt de oorzaak wel in de rail. Als we problemen willen oplossen, moeten we eerst de oorzaak nauwkeurig in kaart brengen.’
En zo gaat het met elk onderdeel van de boot. De mast is het volgende onderdeel dat aan de beurt is. Met geluidsgolven wordt iedere centimeter van het 40 meter lange carbon gevaarte onderzocht. De resonantie geeft een precieze indicatie van de conditie van de vezels op een bepaald punt. Op de zelfde wijze worden daarna de drie drijvers en beams beluisterd.
Last modified: 7 september 2006
