Internationale wedstrijden

Jan van de Laar: Aan boord

09:35

Jan van de Laar zeilt mee in de Clipper Round the World Race. In zijn blog voor www.zeilen.nl, schrijft Van de Laar over zijn belevingen aan boord en de persoonlijke ontwikkelingen die hij doormaakt tijdens de race.

Het is vier uur ‘s nachts, ik heb net een uur aan het roer gestaan. Scherp aan de wind, 18-24 knopen met uitschieters tot 30 op de boeg, de boot heeft er geen problemen mee. De maan is feller dan ooit hier rond de evenaar, dat helpt met het inschatten van de hoogste golven. Ik merk dat ik er rustig bij sta, ik zou het bijna peanuts noemen, dat was een paar weken geleden nog wat anders. Na 25 dagen op zee zit de eerste oceaan oversteek er bijna op, ik heb ontzettend veel geleerd en dat voelt goed.

Onboard Visit Seattle, etappe RioWe zijn momenteel bezig aan het ‘Ocean Sprint’ gedeelte, een tussensprint tussen vijf en tien graden zuid, waarin de boot met de snelst gemeten tijd twee bonuspunten kan verdienen. Als we deze wind kunnen behouden dan zullen we in ieder geval onze voorgangers te snel af zijn, maar de boten na ons zullen ook zeker een poging wagen. De sprint betekend voor ons wel dat we iets afwijken van de kortste route naar Rio, met nog zo’n duizend mijl te gaan naar de finish van race 1 van de Clipper Round The World Race.

Rolverdeling aan boord

De rollen aan boord zijn zeer divers. Elk team (of schipper) is vrij om deze rollen op zijn of haar manier in te delen. Er zijn teams waarbij de crew zich specialiseert op een bepaalde taak en daar dus in excelleert maar verder vrij weinig doet aan boord, maar op de meeste boten wordt er geroteerd zodat iedereen een brede basis krijgt en het ook na een paar weken nog interessant is. Wat betreft het zeilen zijn er de geijkte posities, aan het roer, midschips, bij de mast en op de boeg. Voor ons team hebben we geen vaste plaatsen, onze schipper wil graag dat degenen met meer kennis de anderen op sleeptouw nemen om zodoende een all-round team te creëren. Zodra de weersomstandigheden heftig worden of we nek-aan-nek aan het racen zijn, zullen we uiteraard de beste mensen inzetten waar nodig. Maar zelfs dan heb je een volledig team nodig om alles uit de boot te halen.

Onboard Visit Seattle, etappe Rio

Wachtlopen

Om de watches (wachten) aan te sturen hebben we watchleaders en assistent watchleaders, zij zorgen voor de algemene organisatie en communicatie. Beide watches hebben navigators die samenwerken met de schipper om de route uit te stippelen, naar gelang de weersverwachting en tactiek. Zij houden de crew ook op de hoogte van de positie van de andere teams die elke zes uur bekend wordt gemaakt. Verder zijn er nog de uiteenlopende taken van engineer (motor, agregaat en electronica), bosun (winches en lijnen), sailmaker (zeil onderhoud en diverse spectra), media (blogs, foto’s en video), crew coördinator, stopover manager, ga zo maar door. Er valt genoeg te doen, en zo vindt ook iedereen wel iets waar talent en interesse bij elkaar komen.

Een van de zwaarste taken is wellicht die van victualler, hij is verantwoordelijk voor het plannen van het eten en drinken aan boord, maar ook de inkoop en het budgetteren hiervan. Ook schrijft hij de ingrediëntenlijsten en voorbereidingsinstructies. Amancio, een Spaans Round the World crewlid heeft deze taak op zich genomen en met groot succes. Na vrijwel elke maaltijd volgen complimenten voor zowel degenen die die dag in de galley stonden (roterende mother watch) als voor Amancio voor de voorbereiding. Want ga er maar eens aanstaan, 30 dagen voedsel plannen voor 21 hongerige zeilers, een gigantische verantwoordelijkheid. Mijn taak is die van rigger, dus ik mag zo nu en dan de 30 meter hoge mast in voor de rig check om te kijken of alles nog in orde is. Op open zee is dit wat uitdagender dan wanneer we veilig in de haven liggen, maar ik heb geen last van hoogtevrees en geniet zo nu en dan van wijdse uitzichten en een uniek perspectief op de boot.

Drijfveer

Ik heb mezelf tijdens deze eerste etappe al een aantal keren afgevraagd waarom ik in godsnaam ook alweer meedoe aan deze uitputtingsslag. Al vaker dan ik me had voorgenomen in ieder geval. Dat het zwaar zou worden wist ik wel, maar toch heb ik het lichtelijk onderschat. Gelukkig heb ik een jaar of wat geleden opgeschreven wat mijn voornaamste beweegredenen zijn. En het helpt om die zo nu en dan voor de geest te halen.

Onboard Visit Seattle, etappe RioDe eerste en die is meteen in de roos; uit mijn comfortzone stappen, tijd voor een nieuw soort uitdaging. Als tweede; na vijftien jaar in hetzelfde vakgebied gewerkt te hebben is het tijd voor iets nieuws, dit jaar is om los te weken en mijn hersenen wat lucht te geven voor nieuwe plannen. En op de derde, maar zeker niet minder belangrijke plaats komt het prachtige avontuur, genieten en bikkelen. Ook wat dat betreft heb ik al genoeg mee mogen maken. De eindeloze sterrenhemel, zonsopkomsten en ondergangen, het ervaren van de doldrums, het oversteken van de evenaar met dolfijnen voor de boeg en de talloze nieuwe vriendschappen aan boord. Het zijn al deze dingen die de vermoeidheid doen vergeten. Genieten kost me soms moeite in deze hitte en met het eindeloze eten-zeilen-slapen ritme, maar lichtelijk sadomasochistisch geniet ik van tijd tot tijd stiekem ook van al het klein persoonlijk leed. De paniek bij de gedachte dat dit pas de eerste van veertien races is, dat er nog tien maanden en zo’n 35.000 mijl te gaan zijn neem ik voor lief. Als ik over een paar dagen in Rio na een maand weer onder de douch sta, een biefstuk voor me heb en een biertje drink, dan kan ik de wereld wel weer aan. Geloof me, dit wordt een top jaar!

Lees hier ook het vorige blog ‘Diep onder de indruk’. 

Tags: , Last modified: 18 maart 2021
Sluiten