Zeilweekend vol strijd, spierpijn en stelz op het Heegermeer

Het Heegermeer stond afgelopen weekend bol van de activiteit: van stoere skûtsjes tot fanatieke studenten en bikkels met blaren. Terwijl de IFKS haar seizoen afsloot met de slotwedstrijden, streden studenten om het Nederlands Studenten Kampioenschap Fleetracen en trotseerden de Bikkelaars een tocht van zeventig kilometer dwars door Friesland. Kortom: het was een weekend waarin de wind iets te wensen overliet, maar de sfeer meer dan goedgemaakt werd.

IFKS Slotwedstrijden: Stil water, grote spanning

De IFKS-slotwedstrijden vormden de afsluiting van het skûtsjeseizoen, maar de wind liet het behoorlijk afweten. Het Heegermeer lag er zaterdagochtend bijna spiegelglad bij, en de schippers hadden hun handen vol aan elke zucht die voorbij kwam. Toch werd er fanatiek gevaren — want ook bij weinig wind kan het verschil in stuurmanskunst groot zijn.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De foto’s, gestuurd door Jasmijn Tol van het skûtsje De Nije Dei met schipper Harm van der Weiden, laten goed zien hoe geconcentreerd er werd gevaren. Spanning op de gezichten, touwen strak in de hand; elk knikje in het water kon immers het verschil maken. Ondanks het windarme weer werd het een waardige afsluiter van het seizoen, waarin de skûtsjes nog één keer hun karakter toonden.

NSK Fleetracen: Studentenstrijd met stelz en strijdlust

Wie dacht dat zeilen iets voor rustige zaterdagen was, heeft duidelijk nog nooit het Nederlands Studenten Kampioenschap Fleetracen meegemaakt. Studenten uit het hele land streken neer op eiland Rakkenpolle, dat drie dagen lang veranderde in een klein studentendorp vol tenten, vlaggen en Polyvalken.

Vrijdag begon ontspannen, met borrels aan de waterkant en het opbouwen van de tenten en checken van de boten. Maar zodra de eerste startvlag omhoog ging, was het gedaan met de rust. De wind was grillig en zwak, wat het tot een tactisch spel maakte; elk windvlaagje was goud waard. Toch bleef de sfeer goed: er werd gelachen, gejuicht en soms ook gezucht, vooral als de wind ineens helemaal wegviel.

Na afloop verplaatste het strijdtoneel zich van het meer naar de wal. De partysloep bracht de deelnemers naar d’Ald Wal, waar de zeilers tot diep in de nacht dansten, zongen en vriendschappen sloten die minstens zo belangrijk waren als de uitslagen. Zondag stond iedereen, licht brak maar glimlachend, weer op het water voor de laatste races - een sportieve afsluiting van een legendarisch studentenweekend.

De Bikkeltocht: 70 kilometer doorzetten voor eeuwige roem

Terwijl de studenten hun rondjes draaiden op het Heegermeer, begonnen de deelnemers van de Bikkeltocht - ook veelal studenten - aan een heel ander avontuur. Al meer dan dertig jaar is dit hét Friese zeilavontuur voor echte doorzetters. Teams varen ruim 70 kilometer dwars door de Friese meren, uitsluitend op wind- en spierkracht, om de felbegeerde Bikkelbokalen te bemachtigen.

De start vond plaats op vrijdagavond om 23:00 uur met de traditionele Le Mans-start: rennen, springen, zeilen – en weg. De eerste uren was er nog wat wind, maar al snel moest er worden gepeddeld, geboomd en zelfs gejaagd om vooruit te komen. Het traject door de Fluessen, de smalle Luts en over de vele meren vroeg het uiterste van mens en materiaal.

Zaterdagmiddag bereikten de laatste teams de finish op Rakkenpolle: uitgeput maar voldaan, met blaren, spierpijn en een grote glimlach. De avond stond in het teken van verhalen, stamppot en kampvuur, waar iedereen weer opwarmde en nagenoot van het avontuur. Zoals altijd eindigde de Bikkeltocht niet met de finishlijn, maar met een feest dat (in D'ald Wal) tot in de kleine uurtjes doorging.

Eén meer, drie werelden; samen aan d’Ald Wal

Wat het weekend op het Heegermeer zo bijzonder maakte, was niet alleen de hoeveelheid zeilwedstrijden, maar ook hoe de werelden elkaar letterlijk kruisten. Skûtsjes, studenten en bikkels deelden het water, de wind en uiteindelijk ook het feest.

Op zaterdagavond kwamen ze allemaal samen in icoon d’Ald Wal, waar zeilers van elke soort - van doorgewinterde schipper tot brak student - de armen om elkaars schouders sloegen. Het was een weekend vol windstiltes en hoogspanning, spierpijn en danspasjes, maar vooral: pure zeilvreugde.