Jan van de Laar: Kaapstad

Ditmaal zit ik eens niet achter de navigatiecomputer op de boot, maar in een luxe beach bar in Kaapstad met uitzicht op een prachtig strand en de Atlantische oceaan. Met een glas witte wijn voor m’n neus staar ik naar de zonsondergang, heerlijk! Het is fijn om eens op een rustige manier te kunnen schrijven.

Checklist afwerken

We zijn inmiddels vijf dagen hier en vandaag is mijn eerste vrije dag. Tijdens stopovers is er nog zoveel werk te verrichten dat ik soms echt snak naar een moment rust. Na aankomst moet de boot eerst grondig schoongemaakt worden, dat is een lange dag flink doorwerken met het hele team. Het verschil mag er wezen en nadat de boot ook een tijd heeft kunnen luchten is het leven benedendeks weer prima uit te houden. We zeilen tijdens de meeste stopovers ook met sponsors en lokale gasten, dus de boot moet zo snel mogelijk representatief zijn. Vervolgens komt de lijst met reparaties tevoorschijn, moet de safety checklist afgewerkt worden en mag ik de mast weer eens in voor de rig check. Ik maak boven eerst even een selfie met de Tafelberg op de achtergrond waarna ik me systematisch naar beneden werk om alle onderdelen op en om de mast een voor een na te lopen. Ondanks de zware storm aan het einde van de race en de problemen met onze code 2 spinnaker kom ik geen ernstige slijtage of schade tegen. Een van de voorstagen kan wel wat meer spanning gebruiken maar verder lijkt alles in orde.

De volgende dag zijn de lieren aan de beurt. Tijdens elke stopover krijgen ze een grondige schoonmaakbeurt, worden ze gecheckt op slijtage en gaan ze met een nieuwe laag vet en olie weer netjes in elkaar. Met een paar teamgenoten werken we ze alle elf in een dag af, het is bloedheet maar toch is het een relaxte dag. Inmiddels ken ik de diverse typen lieren uit m’n hoofd en is het keer op keer een leuke puzzel. Net zoals bij een Ikea meubel geldt, als je aan het einde geen onderdelen over hebt zit het meestal wel goed.

Kaapstad

Onze tijd in Kaapstad is zoals ik me de stopovers had voorgesteld. Genoeg werk te verrichten, een ‘corporate sail’ met een groep wijnmakers, maar ook een paar dagen vrij om van de omgeving te genieten. Een van mijn teamgenoten heeft ditmaal de taak op zich genomen om voor de accommodatie te zorgen. We vallen met onze neus in de boter want we verblijven met een groepje van zes in een prachtig appartement. Iedereen is laaiend enthousiast en dit geeft meteen een positieve vibe binnen de groep. Het enige wat ontbreekt is een gevulde koelkast. Nou, dat is in een mum van tijd opgelost. Je weet waarschijnlijk wel dat het niet altijd even verstandig is om met honger naar een supermarkt te gaan, de uitkomst is meestal dat je thuis komt met een berg boodschappen die eigenlijk niet op je lijstje stonden. Vermenigvuldig dat honderd keer en dan heb je een goed idee van hoe het er aan toe gaat met vijf hongerige zeezeilers na een oceaan oversteek. Werkelijk hilarisch! De barbecue die avond, of eigenlijk moet ik braai zeggen, was een van de beste en meest uitgebreide ooit.

Ik was al een paar keer eerder in Kaapstad dus ik wist zo ongeveer wel wat ik graag wilde doen. Een wijn tour, een middagje Camps Bay en ik was nog nooit de Tafelberg opgeklommen. Of het was slecht weer of ik had geen tijd, deze keer moest het er zeker van komen. Het weer is deze week geweldig dus het uitzicht vanaf de berg fenomenaal. Het geeft zo’n kick om onze boot in de diepte in de haven te kunnen zien liggen. En dan het idee dat we over die horizon zijn komen zeilen, het lijkt zo onwerkelijk. Aan de andere kant van de berg zullen we weer vertrekken.

Gezonde spanning

Voor ik het weet is het over met de rust en staan we te wachten op de bus naar immigration voor een exit stempel in onze paspoorten. Ik check met m’n teamleden of ze er klaar voor zijn, iedereen zegt ja, maar je voelt die spanning weer. Voorafgaand aan elke etappe zie je de ogen stralen met een lichte paniek in het gezicht. Dit keer gaan we de Zuidelijke Oceaan over. Serious business! De eerste dag verwachten we minimaal dertig knopen wind en zullen onze stormzeilen wellicht al snel aan dek verschijnen. Waarschijnlijk was de vorige etappe maar een oefenrondje voor wat komen gaat.

Zoals je kan lezen, heb ook ik last van gezonde spanning. Vanaf het veilige vaste land wil ik iedereen bedanken voor de ongekende support die we online krijgen. Dat geeft ons moed en het inspireert om door te gaan en onze resultaten te verbeteren. Super! Over een paar weken laat ik jullie weten hoe het eraan toe gaat op een van de heftigste oceanen ter wereld.

Jan van de Laar zeilt mee in de Clipper Round the World Race. In zijn blog voor www.zeilen.nl, schrijft Van de Laar over zijn belevingen aan boord en de persoonlijke ontwikkelingen die hij doormaakt tijdens de race. Laat onderaan de pagina ook een bericht achter voor Jan van de Laar, of stuur het aan info@zeilen.nl.

Lees hier ook de andere blogs van Jan van de Laar