Juist. Niets.

Marinus van Sijdenborgh zeilt vanaf de Azoren naar Nederland op 60-voets aluminium one-off Pooh. 9 april vertrok hij vanuit Horta op Faial. Rond 21 april hoopt de vierkoppige bemanning terug te zijn in Nederland. Tijdens zijn reis schrijft hij berichten vanaf de boot. U kunt hen volgen via [link op expeditiezeilen.nl van de tracker].

Positie: 41.04.378N, 23.20.228W. Omstandigheden: zonnig, met buien op de achtergrond, 20 knopen wind bij 7,2 knopen bootsnelheid. Koers over degrond 58 graden. Richting Het Kanaal.

Licht aan

Floep, licht aan. Ergens om 03.00 uur vannacht gingen de pillen werken en ging het knopje om. Als een beer die vlak voor zijn winterslaap nog even de verkeerde paddestoelen at ging ik de nacht. Nu is het weer helemaal helder. Drugs hebben het spook der zeeziekte verjaagd ik laat mij de nasi met sambal van gisterenavond goed smaken.

Het duurde een oneindigheid voordat ik plezier kreeg in de trip. Het vertrek uit Horta was spectaculair. Wind en golven worden tussen de eilanden opgestuwd. Met enkel gereefd grootzeil en high aspect fok scheurden we met 9 knopen weg van het eiland.

Zeeziekte

Bijna 36 uur later ben ik weer onder de levenden en tik ik in het dekhuis dit stukje. Opstapper van pensioengerechtigde leeftijd Hugo heeft het moeilijk; in zijn zeilcarrière heeft hij nooit last gehad van zeeziekte. Nu probeert het spook hem te pakken te krijgen en ligt hij voor de zekerheid plat. Vaste maat en surfdude Yorick leest een van de door mij meegebrachte boeken in het dekhuis. Schipper Hennie ligt zoals gewoonlijk te slapen, maar ik weet dat als je hem nodig hebt, hij in een oogwenk aan dek staat.

Lanterfanten

Wat doe je zoal aan boord waar je niets te doen hebt? Juist. Niets. Of, zoals Yorick het zegt: “gewoon een beetje lanterfanten, een beetje lezen, wat vissen, slapen en eten.” Als het los gaat eet je je nasi niet meer met een spiegeleitje. Dan eet je nog slechts uit blik. “Oh ja”, voegt Yorick toe “en op gegeven moment ben je aan het wachten tot er iets kapot gaat, zodat je het kunt repareren.”

Nu ik weer wakker ben heb ik voorlopig genoeg aan mijn boek en wacht ik totdat er – voor de variatie – weer wat dolfijnen rond de boot zwemmen.